“แสร้งว่า” ปรากฏครั้งแรกในกาพย์เห่เรือชมเครื่องคาวหวาน บทพระราชนิพนธ์ของรัชกาลที่ 2 เป็นหนึ่งในตำรับอาหารชาววัง นั่นแสดงว่า “แสร้งว่า” เป็นอาหารที่มีมานานกว่า 200 ปีแล้ว ลักษณะเป็นเหมือนน้ำยำหรือเครื่องจิ้ม แต่ใช้กุ้งย่าง หรือกุ้งลวก เป็นส่วนผสมหลัก รับประทานคู่กับข้าวสวย ผักสด และปลาทอด หรือปลาย่าง แต่มีวัตถุดิบ และลักษณะการปรุงคล้ายกับไตปลา ซึ่งชาววังอาจจะไม่คุ้นชินกับรสและกลิ่นของไตปลา จึงมีการปรับเปลี่ยนจนกลายมาเป็น “แสร้งว่า” บางสูตรก็ผสมกะปิเข้าไป เพื่อเพิ่มกลิ่นหอม ผสมผสานกับกลิ่นของมะกรูด และตะไคร้ แต่ปัจจุบันมีการดัดแปลงเมนูแสร้งว่า มาหลากหลายรูปแบบ ไม่ว่าจะเป็น แสร้งว่าปลาดุกฟู แสร้งว่าปลาสลิดฟู แสร้งว่ากุ้งแม่น้ำเผา เลยมีการปรับไปในลักษณะของยำ รสชาติเปรี้ยวหวานมากกว่า และมีรสอ่อนลง จากในอดีตที่มีรสหวานมัน และเผ็ดจากพริกสด ที่สำคัญแสร้งว่าเป็นอาหารที่ทำง่าย รับประทานง่าย ดีต่อสุขภาพ เพราะอุดมไปด้วยสมุนไพร รับประทานคู่กับผักสดเพิ่มวิตามินและกากใยให้ร่างกาย